-
1 ἄγη
A, (ἄγαμαι)
wonder, amazement,Hom.
only in phraseἄγη μ' ἔχει Il.21.221
, Od.3.227, 16.243: glossed by τιμή, σεβασμός, Hsch.II envy, malice,Φθόνῳ καὶ ἄγῃ χρεώμενος Hdt.6.61
; of the gods, jealousy,μή τις ἄγα θεόθεν κνεφάσῃ A.Ag. 131
: pl. ἄγαις, = ζηλώσεσιν, Id.Fr.85. -
2 κνεφάζω
κνεφάζω, verdunkeln, Aesch. Ag. 132 μή τις ἄγα ϑεόϑεν κνεφάσῃ στόμιον Τροίας.
-
3 ἌΓΗ
ἌΓΗ (ἄγαμαι), ἡ, Bewunderung, Staunen, Hom. dreimal, in der Vbdg ἄγη μ' ἔχει, Iliad. 21, 221 Odyss. 3, 227. 16, 243. – Her. verb. es mit φϑόνος 6, 61; Neid, Aesch. Ag. 130, ἄγα ϑεόϑεν, Em. für ἄτη, wie nach Herm. Em. auch 712 μηλοφόνοισιν ἄγαισι für die Lesart der mss. ἄταις gelesen wird, wohl nicht richtig!
-
4 αγη
I.(ᾱ) ἥ1) обломок(κωπῶν ἀγαί Aesch.)
2) pl. поломка(ἁρμάτων Eur.)
3) разбиваниеκύματος ἀ. Anth. — прибой волн
4) изгиб, извив(Pind. - v. l. к ἄγαν или ἀγάν)
II.Iдор. ἄγᾱ (ᾰγ) ἥ1) удивление, изумлениеἄ. μ΄ ἔχει Hom. — я поражен
2) недоброжелательство, ненавистьφθόνῳ καὴ ἄγῃ χρεώμενος Her. — движимый завистью и злобой;
ἀ. θεόθεν Aesch. — небесный гневIIIII.pl. к ἅγος См. αγος
См. также в других словарях:
κνεφάζω — (Α) [κνέφοις] καλύπτω με σκοτάδι, σκοτίζω («οἷον μή τις ἄγα θεόθεν κνεφάση προτυπὲν στόμιον μέγα Τροίας», Αισχύλ.) … Dictionary of Greek
